Nadat Marie gestorven is , ben ik wanhopig op zoek gegaan naar mezelf. Wie ben ik nu eigenlijk in essentie? Wat in godsnaam kom ik hier doen en wat heb ik als mens te brengen hier op aarde? Vragen waar niemand je het exacte antwoord op kan geven. Een zoektocht van bijna 5 jaar. Bij momenten was ik zover weg van mezelf en dan weer stukje bij beetje dichter bij mijn eigen passie. In ontmoetingen met mensen waar ik vol passie naar hun verhaal luisterde , raakte ik het zelfs al eens aan. Tijdens deze momenten gebeurde het eveneens dat ik even snel en diep begon te twijfelen aan wie ik was en mezelf met de nodige hardheid behandelde. Julie, verdomme doe nu eens iets zinnigs? Kan ik dan niet gewoon doen wat zij of hij doet? Dat lijkt me waanzinnig leuk.
Al een tijd gun ik mezelf om op tijd en stond zelf ook een coach raad te plegen. Niet omdat ik dat persé altijd nodig heb maar omdat ik mezelf dat gun. Raar maar waar, ik kan bij momenten al eens heel lief zijn voor mezelf. Ik kan de woorden diep vanbinnen voelen als ik mezelf supporter en aanmoedig om bepaalde stappen te zetten. Ik gaf datgene weg waar ik zelf zo waanzinnig veel nood aan had. Hoe pijnlijk is dat. Jezelf graag zien is verdomme ontzettend confronterend en schrijnend als je echt ziet wat er gebeurt . Op te merken dat we telkens weer nieuwe excuses klaar hebben om het onszelf niet te gunnen.
Tijdens het gesprek met deze warme vrouw (coach) ben ik heel eerlijk over hoe ik me voel. Dat er diep vanbinnen iets is dat wil uitbreken. Ik wil graag voor iets gaan staan. Langs de ene kant staat daar een rebel die alles eruit wil halen wat eruit te valt en geen tijd meer wil verliezen en langs de andere kant staat een jong meisje met een horde beschermers die roepen en tieren om mijn aandacht. Niet doen! Stop! Maar op de een of andere manier heb ik ze deze week in één ruimte gekregen en spelen ze samen.
Mijn passie is mensen. Ik ben nieuwsgierig naar mensen. Naar de mens achter de mens. Ik wil weten wat jouw vandaag de dag mens maakt. Ik wil weten wat je passies zijn en waar je in essentie voor leeft. Waar je het moeilijk mee hebt. Dat is iets wat ik dus doodleuk al heel mijn leven aan het doen ben maar nooit gezien heb als een talent , iets bijzonders. Het was er en het heeft me nooit in de steek gelaten. Het lijkt iets simpel en eenvoudig maar voor mij rijkt het in zijn eenvoud zo ver en zo ontzettend diep. Dat maakt het zo immens groot.
Ik was dus altijd opzoek naar één specifiek ding zoals ik ben schrijver of coach of zanger, dichter of noem maar op. Dan is het duidelijk. Elke keer als ik koos voor één specifiek ding voelde het aan of ik liet de helft van mezelf in de kou staan.
Is het belangrijk om te weten waar je goed in bent? Voor mij wel. Van levensbelang. Als kind gaan we vaak zover weg van onszelf vandaan en vinden we onze weg naar ons hart (passie, talent) moeilijk of zelfs niet meer terug. Ik ben ervan overtuigd dat elke mens hier op aarde met een reden is. Iets wat enkel jij kan. Iets wat jou bijzonder maakt en wat jou jou maakt. Ga op zoek naar jouw passie, naar jouw vuur en verlangens, naar de dingen die je echt het gevoel geven dat je leeft.
Ik ben een Mensen-Mens met een groot hart voor alles wat leeft. Het roert en ontroert me als ik in verbinding sta met mensen. Als ik verbinding kan creëren met of zonder woorden. Mijn hart slaat sneller als ik dit alles kan combineren met kunst. Gevoelens, mensen en plekken in beweging brengen. Dit ben ik. Wat maakt jou bijzonder?
Julie, je bent er verdomme één uit de duizend!
Yep, dat ben ik.